ظاهر حفاظ های نیزار، شاخ گوزنی، بوته ای و لیلیوم بسیار نزدیک به هم هستند.با این حال برخی نوع خاصی از این حفاظ ها را بیشتر می پسندند. بنابراین زیبایی را نمی توان ملاک خوبی برای برتری این حفاظ ها از یکدیگر دانست. با این حال در مقایسه با نرده های کلاسیک، حفاظ های نسل جدید از جمله حفاظ نیزار ظاهر جذاب تری دارند. حفاظ های نیزار نسبت به حفاظ های شاخ گوزنی، بوته ای و لیلیوم خلوت تر و منظم تر دیده می شوند. بنابر این علاوه بر امنیت نوعی دکوراسیون به حساب می آیند.
حفاظ نیزار (نی زار) که با نام حفاظ لاله ای نیز شناخته می شود، از میلگرد هایی با قطر 10 یا 12 میلیمتر ساخته می شود. ارتفاع این
حفاظ به یک متر می رسد و دارای تراکم 45 است. عرض حدودی حفاظ نیزار 70 سانتیمتر است. حفاظ نیزار ظاهری بسیار بازدارنده دارد. به طوری که به بیننده القا می کند که حتی اگر عبور از آن ممکن باشد، آسیب جدی به فرد خواهد زد.
حفاظ های نیزار با طراحی جالبی که دارند، هر دزدی را برای عبور از بالای دیوار دچار مشکل می شوند این حفاظ ها با شاخه های نوک تیز و برنده که به جهات گوناگون کشیده شده اند، امنیتی بالا برای ساختمان ها فراهم می آورند. به علاوه بنا بر دلایلی که در ادامه آورده خواهند شد، حفاظ های نیزار مقاوم تر از سایر حفاظ ها هستند.
حفاظ بوته ای و مقایسه آن با سایر حفاظ ها
در
حفاظ نیزار بر خلاف حفاظ های شاخ گوزنی و بوته ای که در آن ها برخی شاخه های کناری برای امنیت بیشتر به سمت پایین خم شده اند، تمام شاخه ها به سمت بالا هستند. بنابراین شاید بتوان امنیت آن را نسبت به حفاظ های شاخ گوزنی و بوته ای کمتر دانست. با این حال از آن جا که یک ردیف (یا بنا به درخواست مشتری بیش از یک ردیف) از شاخه های کناری کوتاه تر هستند، می توان گفت حفاظ نیزار در حوزه ی امنیت حرف های زیادی برای گفتن دارد؛ زیرا عبور از آن به شدت دشوار و حتی غیر ممکن است.
یک نکته ی بسیار مهم در حفاظ نیزار این است که این نوع
حفاظ دارای نقاط جوش بسیار کم تری در مقایسه با سایر نمونه هاست. زیرا در حفاظ نیزار میلگرد ها مستقیما به شاسی جوش می خورند. این در حالی است که مثلا در نمونه ی شاخ گوزنی یا بوته ای شاخه های فرعی به شاخه های اصلی جوش می خورند. هر چه تعداد نقاط جوش خوردگی بیشتر باشد، امکان پوسیدگی افزایش پیدا میکند.بنابراین حفاظ نیزار نسبت به سایرین مقاوم تر است.